Δεν ψηφίζω. Άρα δεν στοιχίζω σε κανέναν. Όπως επίσης δεν είμαι «χρεωμένος» σε κανέναν.
Πάμε παρακάτω. Αποψάρα μου:

 

 

Γιατί προσδοκώ να φύγει από την διακυβέρνηση αυτό το πράγμα που λέγεται τελευταίως ΣύΡιζΑ;

Το βασικότερο είναι πως θυμήθηκαν πως είναι «αριστεροί» μόλις έδιωξαν σαν στυμμένη λεμονόκουπα τον σαχλαμάρα τον Καμμένο όπου και συμπορεύονταν μαζί στην εξουσία της χώρας ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ μέχρι πρότινος. Τότε -και ΜΟΝΟΝ τότε- ξεκίνησαν να σιγοψιθυρίζουν ξανά για «αξίες αριστερές» και κάτι άλλα που τα είχαν βάλει στο συρτάρι από την επομένη του Δημοψηφίσματος, λες και απευθύνονται σε χρυσόψαρα (που μπορεί να ισχύει κιόλας). Και μετά μου λέτε για πολιτικές απάτες, πολιτική ηθική και αισθητική. Το ζήτημα της πολιτικής αισθητικής, να θυμίσω στους παλιότερους, το είχαμε ξαναθέσει ορισμένοι από τον καιρό του Κωστάκη του Καραμανλή, άλλου «ιερού τοτέμ» του Αλέξη.

«Μα καλά, αν δεν είσαι με τον Αλέξη, είσαι με τον Κούλη».
Εντάξει, μπορείτε τώρα να ξεκολλήσετε από αυτού του είδους τις «εφηβικές» πολιτικές νευρώσεις. Αρκετά με αυτή τη μαλακία. Γκιόσαμε δεκαετίες με δαύτο.

Κατ’ αρχήν ο Αλέξης ΔΕΝ είναι ο Μεσσίας, αντιστοίχως ο Κούλης δεν είναι ο μικρός Damien Thorn και δεύτερον -και σημαντικότερο- είναι πως όταν έχεις ένα κριτήριο για κάποια πράγματα το έχεις για ΟΛΟΥΣ. Όχι επειδή ο Αλέξης και η παρέα του, μας συστήνονται ως «αριστεροί» και «προοδευτικοί», εμείς θα τους κρίνουμε με επιείκεια ή συμπάθεια και τέλος πάντων, θα στήνουμε κώλο σαν προσωπικές τους groupies σε περιοδεία. Να πάνε να γαμηθούνε, αγαπητέ μου! Δεν κατάλαβα δηλαδή! Τα έκαναν σαν τους προηγούμενους; Αντίστοιχα ό,τι γράψαμε και είπαμε τόσα χρόνια για τους παλιούς ισχύει στο ακέραιο και για αυτούς. Πούλο και ξεμπάζωμα και το αιδοίο της μητρός τους αντιστοίχως. Τους χρωστάς ή σου χρωστάνε; Κάπου ώπα με τη σαχλαμάρα.

Μα θα έρθει ο Άδωνης και ο Κικίλιας, σου λέει πολύ σωστά ο φίλος μέσα στην αγωνία. Τί να κάνουμε τώρα; Είμαστε μια χώρα που σε μαλάκες πρέπει να έχουμε πρωτιά στην παραγωγή παγκοσμίως (μη σου πω και διαγαλαξιακά). Δεν θα μπουν κι αυτοί στη Βουλή; Θα μπουν. Δηλαδή ο δεξιός μαλάκας είναι πιο μαλάκας από τον αριστερό μαλάκα όπως ο Κατρούγκαλος, ο Τσακαλώτος, ο Ζουράρις, ο σύντροφος Τέρενς Κουίκ ή η Αυλωνίτου με την άλλη συντρόφισσα την Κουντουρά; Τί φοβάσαι δηλαδή και τί θα ζήσεις που δεν έζησες μέχρι τώρα; Αυτή η στάνη, αυτό το τυρί βγάζει, αγάπη μου.Δες μονάχα τί τριμαλακες στείλαμε στην Ευρωβουλή, ΓΤΧΜ. Ξεκόλλα κάπου!

Για τί άλλο θα ήθελα να φύγει ο ΣυΡιζΑ από το τιμόνι;
Γιατί μετέτρεψαν την οικονομία της χώρας σε ένα πείραμα μετασοβιετικού τύπου, όπου προσπαθούσαν να κατασκευάσουν με μανία επί 4 και πλέον χρόνια, τόσο φανερά και ξεδιάντροπα «δικούς τους» μεγαλο-επιχειρηματίες, ενώ ταυτόχρονα έπαιζαν με ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ μετασοβιετικού τύπου επιχειρηματίες, για να μπορούν να επιβιώσουν, κλείνοντας το μάτι στη Ρωσία (αγαπημένο καψουροπαίχνιδο του Υπ. Εθνικής Άμυνας μέχρι πρόσφατα), βάζοντας έτσι σε ΜΕΓΑΛΟ ΚΙΝΔΥΝΟ τη χώρα, μιας και όπου μπλέκονται η Ρωσία με τις ΗΠΑ (είμαστε χώρα του ΝΑΤΟ αν διαφέυγει σε κάποιον) γίνεται το σύστριγγλο.
Μα ρε Τάσο, θα πεί κάποιος, δεν έχει η ΝΔ δικούς της επιχειρηματίες; Φυσικά! Αλλά είναι η Νέα Δημοκρατία. Έτσι λειτουργεί, έτσι θα λειτουργεί, δεν το κρύβει, αυτό πρεσβεύει. Εσύ μωρή αριστερή παρανυχίδα, τί στον πούτσο θες να κάνεις; Άμα θέλαμε να συνεχιστεί αυτού του είδους το νταραβέρι, μια χαρά μας έκανε και ο Σαμαράς, το κάτω-κάτω της γραφής που είναι και στη φύση του. Δεν θα περιμέναμε να μαθεις εσύ στου κασίδη το κεφάλι. Γιατί τον αλλάξαμε; Για να μάθει ο Καρανίκας τον καπιταλισμό στην πράξη και να ανακαλύψει τα τρωτά του σημεία; Για το θέμα της διαπραγμάτευσης ας μην το συζητήσουμε καλύτερα… τα είπε πρόσφατα ο Αλέξης: «… αλλά οι άλλοι ήταν καλύτερα προετοιμασμένοι». Μιλάμε για το μέλλον της χώρας και των ανθρώπων της. Αυτών που ζούνε σημερα και αυτών που θα γεννηθούν σε βάθος 50ετίας!

Θυμάστε το «περήφανο ΟΧΙ»;
Ναι, αυτό με το Δημοψήφισμα που ο Αλέξης με το στανιό, μας έβαλε ένα ασαφές δίλλημα μπας και πετάξει την ευθύνη από πάνω του; Πούλησε και ολίγον τί από εθνική υπερηφάνεια, τσαμπουκά και αριστεροσύνη, τόση που νόμιζες πως θα πάμε στην Ευρώπη με τον Ζούκοφ επικεφαλή να τα σαρώσουμε όλα. Η σημαία της θα γίνει πια από μπλε κόκκινη και “θα την αλλάξουμε» κι αυτή. Σαν να κέρδισε η Πάνω Τραχανοπλαγιά το τοπικό πρωτάθλημα και νόμισε την επομένη πως θα σηκώσει το Κύπελλο Εθνών για πλάκα… Ανατρίχιαζε ο κόσμος και δάκρυζε με τους χορούς στο Σύνταγμα. Μιλάμε για κλαρίνα και χορούς καλαματιανούς, που αν τα άκουγες 2 χρόνια πριν, ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ θα μιλούσαν για αισθητική Χούντας! Κι όμως.
Νίκησε το «ΟΧΙ», ε; Η Αριστερά με ολίγη από άκρα δεξιά (πολύ άκρα όμως) πασπαλισμένη κάργα με Χριστιανοταλιμπάν. Νίκησε το «ΟΧΙ». Σεβαστό, στενάχωρο για ορισμένους από εμάς, αλλά προχωράμε. ΟΟΟΟΟΟΧΙ ΚΑΡΙΟΛΑΚΟ.
Ο Αλέξης σου, θα σε γράψει στα δυο του αριστερά παπαράκια και θα μετατρέψει το «ΟΧΙ» σου σε ένα νεοφιλελέ, προσκυνημένο, μενουμεευρωπαϊκό «ΝΑΙ σε ΟΛΑ και στα ΤΕΣΣΕΡΑ», όπως έλεγαν οι ίδιοι. Δεν είναι δικά μου λόγια αυτά. Υπερηφάνεια, αν μη τι άλλο, κιετς. Αυτό λοιπόν το πολιτικό υποκείμενο, αυτό το θρασίμι της πολιτικής με τον συρφετό του, δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να το πιστέψω και να το υποστηρίξω. Είναι εθνικά επικίνδυνος, όπως φαίνεται να έκανε με την υπόσχεσή που λέγεται πως έδωσε στον Ερτοάν για τους τούρκους αξιωματικούς.

Φώναζαν και έσκουζαν όσο ήταν στην αντιπολίτευση για το ζήτημα των μεταναστών. Δεν χρειάζεται να σου πω τί έγινε όταν κυβέρνησαν, οι μονίμως διαμαρτυρόμενοι. Είναι ντροπή και μόνο που αναφέρουμε και εργαλειοποιούμε τον πόνο αυτων των ανθρώπων. Ακόμη και σε αυτό το κείμενο. Να θυμίσω επίσης πως είχαμε για πολύ καιρό όρθιους δίποδους καταμετρητές (ονόματα δε λέμε) αυτοκτονιών στην τηλεόρασή μας καθημερινά και μάλιστα με την αμέριστη συμπαράσταση του κόσμου; Άκρα του τάφου σιωπή, μόλις ο κώλος τους ακούμπησε καρέκλα. Μόνο που δεν μας είπαν πως άρχισαν να ανασταίνονται επί κυβέρνησής τους! Ντροπή. Ντροπή. ΝΤΡΟΠΗ.

“Πήγε την οικονομία μπροστά”, “Εβγαλε πλεονάσματα” και άλλα τετοια.
Δηλαδή, ο ΣυΡιζΑ δεν ήταν που έλεγε οι άνθρωποι πάνω από τους αριθμούς; Με αυτό δεν πολιτεύτηκε; Με αυτό δεν πήρε την εξουσία της χώρας; Στήθηκε ΚΑΙ αυτός με τη σειρά του στα τέσσερα -κατά δήλωση κυβερνητικών στελεχών του- και προσκύνησαν τους αριθμους. Έτσι κάνω τον πρωθυπουργό και εγώ. Στο κάτω κάτω της γραφής, το καράβι το πήρε στα χέρια της η Πρεσβεία λίγο πριν την έλευση του Ομπαμα και συνεχίζει να το πηγαίνει. Ας μην κρυβόμαστε. Όσοι έχουν αντίρρηση να αναρωτηθούν πού ήταν ο παλμός, η αγωνιστικότητα και συγκεκριμένα στελέχη στις τελευταίες πορείες του Πολυτεχνείου. Μπορεί μάλιστα κάποιοι να τις παρακολουθούσαν από μέσα. Οποιος παρεξηγείται με αυτα που γράφω, ας σκεφτεί τί θα συνέβαινε αν δυο (2) μέρες πριν τις εκλογές και μια σίγουρη αποχώρηση από την εξουσία, μια άλλη κυβέρνηση έδινε τα κοιτάσματα κάτω από την Κρήτη σε γνωστή τεξανή. Θα γινόταν “το έλα να δεις” στους δρόμους. Τουλάχιστον. Τώρα; Τώρα αρκούνται να κάνουν για λίγο τον σερίφη στην περιοχή και να πετάνε κανένα τσιτάτο στους μαλάκες μυαλοφυγόδικους για τον Μαδούρο, μπας και τους ξαναψηφίσουν περνώντάς τους για επαναστάτες… Αυτοί είναι. Και μεταξύ μας, δεν θα μπορούσε να κάνει αυτή τη δουλειά καλύτερα κανένας εκτός του Αλέξη Τσίπρα και της Κυβερνησάρας του. Μπροστινοί κανονικοί αποδείχτηκαν. Με τον Σαμαρα θα γινόταν το σύστριγγλο. Απεργίες, φασαρίες, τσακωμοί πάντως είδους. Τωρα όλα ζάχαρη. Περάσαν τα πάντα. Τ Α   Π Α Ν Τ Α. “Επαναστατικά”, αλλά πέρασαν. Μας πιάσανε μαλάκες και εμείς χορεύαμε στους δρόμους.

“Τάσο, είσαι επηρεασμένος από την δεξιά προπαγάνδα” μπορεί να πει κάποιος φίλος. Από τη στιγμή που έχουν συμβεί αυτά, προπάγανδα δεν υφίσται. Απλά γεγονότα είναι. Όπως ακριβώς θα είναι και με τους επόμενους. Όπως το κάναμε και με τους προηγούμενους. Να είσαι τίμιος με τον εαυτό σου. Και κυρίως αξιοπρεπής. Αυτός είναι ο κανόνας.

 

Αντί επίλόγου.

Πριν ένα μήνα, έγιναν εκλογές για την ευρωβουλή και την τοπική αυτοδιοίκηση. Πολλοί είπαν πως το κοντέρ μηδενίζει, πως ο λαός δεν κατάλαβε τί θέλαμε να κάνουμε. Όλα αυτά ως ένα σημείο μπορώ να τα καταλάβω. Αλλά αυτοί δεν κατάλαβαν το ένα (1) και ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΟ ΜΗΝΥΜΑ που ειχαν οι αυτοδιοικητικές εκλογές. Πως η νίκη του Πατούλη εναντίον της Δούρου ΔΕΝ ήταν όπως γράφτηκε πολλάκις “ήττα της πολιτικής αισθητικής”. Όχι αγάπες μου. Ήταν μια ΚΑΘΑΡΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΤΤΑ. Απλώς ο λαός πήρε την ευθύνη πάνω του, πράγμα που δεν το έκανε ΠΟΤΕ η απερχόμενη. Και αυτό είναι το πιο σοβαρό πολιτικό μήνυμα των εκλογών. Δεν σε ψηφίζω γιατί είσαι καλός. Σε ψηφίζω για να είσαι υπεύθυνος. Τόσο πολύ έριξε τα στανταρτς η Δούρου με την παρουσία της. Τέλος, αντίο και ευχαριστούμε για τα ψάρια.

 

(για την εικόνα, αν έχεις ξεχάσει από πού προέρχεται, πάτα εδώ)